Hindistonlik fermer bilan sigir va shakarqamish haqida suhbat

Hindistonning janubiy Tamilnadu shtatida yashovchi fermer Kalay xonim shakarqamish yetishtirish va yanvar oyida an’anaviy Pongal hosili festivalining ahamiyati haqida gapiradi. Pongalning maqsadi quyosh xudosiga hosil uchun minnatdorchilik bildirish va unga birinchi hosil qilingan donlarni taklif qilishdir. Men Kavandxapadi yaqinidagi kichik bir qishloqda tug'ilganman va yashayman. Kunduzi maktabda ishlayman, kechki payt oilaviy tomorqamizga g‘amxo‘rlik qilaman. Mening oilam irsiy fermerlar. Katta bobom, otam va ukamlardan biri dehqonchilik bilan shug‘ullanadi. Bolaligimda ularning ishlarida yordam berganman. Bilasizmi, men hech qachon qo'g'irchoqlar bilan o'ynamaganman, mening o'yinchoqlarim tosh, tuproq va kuruvay (kichik kokos mevasi) edi. Barcha o'yinlar va o'yin-kulgilar fermamizdagi hosilni yig'ish va hayvonlarga g'amxo'rlik qilish bilan bog'liq edi. Demak, hayotimni dehqonchilik bilan bog‘lagan bo‘lsam ajabmas. Biz shakarqamish va bananning turli navlarini yetishtiramiz. Ikkala madaniyat uchun ham pishib etish muddati 10 oy. Shakar qamishni o'z vaqtida, keyinchalik shakar tayyorlanadigan sharbat bilan iloji boricha to'yingan holda yig'ib olish juda muhimdir. Biz o'rim-yig'im vaqti kelganini qanday aniqlashni bilamiz: shakarqamish barglari rangini o'zgartiradi va och yashil rangga aylanadi. Banan bilan birga karamanni (loviya turi) ham ekamiz. Biroq, ular sotilmaydi, lekin bizning foydalanishimiz uchun qoladi. Fermada 2 ta sigir, 20 bosh bufalo, 20 ta qo‘y va 80 ga yaqin tovuqimiz bor. Men har kuni ertalab sigir va buyvol sog'aman, shundan so'ng sutni mahalliy kooperativda sotaman. Sotilgan sut Tamil Nadudagi sut ishlab chiqaruvchi Aavinga ketadi. Ishdan qaytgach, men yana sigir sog'aman va kechqurun oddiy xaridorlarga, asosan oilalarga sotaman. Xo‘jaligimizda texnika yo‘q, ekin ekishdan tortib, yig‘im-terimgacha hammasi qo‘lda bajariladi. Biz shakarqamish yig‘ishtirib, shakar tayyorlash uchun ishchilarni yollaymiz. Bananga kelsak, bizga dallol kelib, bananni vazniga qarab sotib oladi. Birinchidan, qamishlar kesiladi va ularni bosadigan maxsus mashinadan o'tkaziladi, poyalari esa sharbat chiqaradi. Bu sharbat katta tsilindrlarda yig'iladi. Har bir silindrda 90-XNUMX kg shakar hosil bo'ladi. Biz tortni siqilgan qamishdan quritamiz va uni olovni saqlash uchun ishlatamiz, biz sharbatni qaynatamiz. Qaynatish jarayonida sharbat turli xil mahsulotlarni hosil qilib, bir necha bosqichlardan o'tadi. Avval shinni, so'ng jaggery keladi. Hindistondagi eng yiriklaridan biri bo'lgan Kavandapadi shahrida maxsus shakar bozorimiz bor. Bu bozorda shakarqamish yetishtiruvchi fermerlar ro‘yxatdan o‘tishlari shart. Bizning asosiy bosh og'rig'imiz - ob-havo. Agar yomg'ir juda kam yoki ko'p bo'lsa, bu bizning hosilimizga salbiy ta'sir qiladi. Aslida, bizning oilamizda biz Mattu Pongalni nishonlashga ustuvor ahamiyat beramiz. Sigirlarsiz biz hech kim emasmiz. Bayram davomida biz sigirlarimizni kiyintiramiz, omborlarimizni tozalaymiz va muqaddas hayvonga ibodat qilamiz. Biz uchun Mattu Pongal Divalidan ham muhimroq. Kiyingan sigirlar bilan biz ko'chalarda sayrga chiqamiz. Barcha fermerlar Mattu Pongalni juda tantanali va yorqin nishonlaydilar.

Leave a Reply